تأملی پیرامون چند واژه مستثنی بر تابعیت

تأملی پیرامون چند واژه مستثنی بر تابعیت  

حسین کوچکیان فرد

  مشکوک التابعین

 مشکوک التابعین عبارت از افرادی می باشند که علی رغم داشتن مدارک مربوط به تابعیت ، اصالت مدارک رسمی هویتی آنان از سوی دستگاه های ذی ربط رسمی و دولت محلی مورد ایراد است با این وجود مدارک مستدلی از سوی دولت مبنی بر تابعیت آنان در کشور ثانی در دست نمی باشد . در نتیجه اخراج و یا نفی بلد از آنان محل اشکال و از سوی سایر کشورها به ظن شهروند آنان بودن برای کشور مبدأ و یا اظهار بدون مدرک خود فرد برای پذیرش آنان به عنوان تابعین کشور متبوع خود را کافی نمی دانند .

       لذا نفی بلد و سلب حقوق شهروندی از آنان در کشور مبدأ را به صلاح نمی دانند. اما  از آنجا که پدیده  مشکوک التابعیت معمولاَ در مناطق مرزی که پذیرش بی قید و شرط آنان به عنوان تابعین کشور میزبان مشکلاتی را بدنبال دارد کشور میزبان این امر را به صلاح نمی داند و معمولاً دولت ها تلاش می نمایند طی یک فرایند نسبتاً زمان بر، به جابجایی آنان به سایر مناطق با صلاح دید منافع ملی شان که دارای ضریب خطر کمتر ملی را در بردارد آنان را تشویق به انتقال نمایند و سپس نسبت به حل و همرنگ شدن آنان با جامعه خود و به مرور همراه با برقراری حقوق کامل شهروندی اقدام نماید .

مدعیان تابعیت

       مدعیان تابعیت یعنی کسانی که مدعی داشتن ملیت کشوری را دارند در حالی که طی سالیان نیز در آن سرزمین سکونت داشته اند در حالی که بنا به دلائل عدیده فاقد برگه هویتی و شناسنامه که مدرک تأئید تابعیت آنانناست، می باشند . اینگونه افراد همچون افراد مشکوک التابعیت دارای کشور ثانی که بتوان به آنجا انتقال یابند نیستند از همین رو امکان خالی کردن شانه از  زیر بار مسئولیت نگهداری از آنان برای دولت میزبان در عمل نمی باشد ، لذا به منظور رفع این مشکل بهترین گزینه توزیع عددی آنان در بین مناطق داخلی و طی کردن یک فرایند برای دادن تابعیت به آنان می باشد تا ضمن کاهش احتمال خطرات ملی از ناحیه اینگونه افراد نسبت به رفع این معضل اقدام عاجل به عمل آورند. زیرا تلقی شهروند درجه دوم درعرف بین الملل قابل پذیرش نمی باشد. از طرفی دیگر ادامه چنین وضعیتی خطراتی را برای کشور میزبان در بر دارد که حتی می تواند منجر به تولید پیاده نظام برای آشوبهای محتمل در مرزها و خارج مرزهای کشور میزبان شود.

غیر مجازین  

       غیر مجازین اعم از افراد دارای گذرنامه که روادید آنان منقضی شده و در سررسید معین از کشور محل اقامت خود خارج نشده اند و یا پناهندگان دارای کارت آمایش که تاریخ اعتبار آن اتمام یافته و تمدید نکرده اند و  نیز متجاوزین مرزی که از طرق قاچاق وارد آن کشور شده اند،می باشد که هر یک دارای آمار و ارقام متفاوت و انگیزه های گوناگون برای حضور درکشور میزبان می باشند .

       به هر حال به جز متجاوزین مرزی که برای قاچاق مواد مخدر و یا انگیزه های مجرمانه دیگر وارد آن کشور می شوند، آنچه که از سوابق برمی آید افرادی که معمولاً از طریق قاچاق و  روش های غیر قانونی وارد وارد یک کشور می شوند عموماَ برای کار و ندرتاَ به انگیزه هایی همچون استفاده از امکانات پزشکی و درمانی و یا تحصیلی به طور غیر قانونی از مرز عبور می کنند.

بخش قابل توجهی از این افراد افرادی هستند که به طور قانونی به کشور میزبان وارد و در ادامه سکونت غیر قانونی یافته اند. اما انگیزه افراد دارای گذرنامه یا روادید منقضی شده و در سررسید معین از کشور خارج نشده اند بخشی مربوط به افراد جویای کار می باشد که خروج و ورود مجدد آنان هزینه مالی و بیم از دست دادن کار را دارد ، زیرا این افراد با گذری غیر آنچه به آن اشتغال دارند مثلاَ با پاسپورت زیارتی وارد کشور میزبان شده و با آن مشغول کار می باشند که بازگشت آنان پس از خروج با وقفه و قرار گرفتن در صف انتظار برای مراجعه مجدد را به دنبال دارد که در نتیجه فرد ترجیح می دهد تا به حالت غیر مجاز به حضور خود در کشور محل اقامتش ادامه دهد. در مورد  پناهندگان دارای کارت آمایش که تاریخ اعتبار آن اتمام یافته نیز ترس از تمدید نشدن و اخراج موجب می شود تا فرد به حضور غیر قانونی روی بیاورد که بخشی از آنان مربوط به شرکت های خارجی مقیم کشور ثانی نیز می شود که هزینه خروج و ورود مجدد برای تمدید اقامت که معمولاَ سه ماه می باشد برای آن شرکت قابل توجیه نیست و ترجیح می دهد تا موقع خروج پایانی جریمه مربوط به اقامت غیر مجاز را پرداخت نماید. 27

 

نقل و استفاده از مطالب با ذکر منبع و رعایت قوانین مربوط به کپی‌رایت آزاد است

مشتاق دریافت نظرات شما گرامیان : [e-mail]