هجوم حاشیه به متن شهر ، تهدیدی برای ارتقای سطح زندگی شهری
حسین کوچکیان فرد
حاشیه نشینی پدیده ای اجتماعی است که با توسعه در تمامی ابعاد نسبتی معکوس دارد .گرچه از منظر کالبدی حاشیه ها بخشی از شهرها هستند ولی از نظر زندگی سالم شهروندی ، توزیع امکانات شهری ، خواستگاه اقتصادی اهالی ، سطح درآمد ، بعد خانوار و میزان سواد ساکنان در کنار کاربری زمین دارای تمایز معناداری با سایر فضاهای شهری هستند ، همچنین به لحاظ آمادگی مکانی برای شیوع انواع آسیب های اجتماعی و وجود فرهنگ متعارض با توسعه انسانی و رشد شهری این مناطق تقابل بارزی با متن شهرها دارند به گونه ای که ازآن به کانون های بحران ساز برای سلامت شهر یاد می شود . رشد یکباره جمعیت در این مناطق به علت جابه جایی گسترده گروه های انسانی از روستا به شهرهای کوچک و متوسط و از آنجا به شهرهای بزرگ و کلان شهرها برنامه ریزی را با وقفه مواجه کرده است . لذا شناخت شیوه ایجاد و گسترش اینگونه محله ها و نیازهای ضروری این دسته مناطق برای به حداقل رساندن آسیب های ناشی از آن به زندگی شهری از اولویت های اولیه برنامه ریزان و تصمیم گیران کشور است ، زیرا حاشیه شهرها در نقاط کور دید برنامه ریزان ایجاد و رشد کرده اند و در نتیجه رشد طبیعی شهر و زندگی استاندارد در تمامی مناطق شهری را علاوه برمشکلات ساکن مناطق حاشیه ای در بلند مدت مورد تهدید قرار داده و زندگی شهری را به سطح غیر قابل قبولی تنزل می دهد . برای رفع این معضل به لحاظ شکلی و محتوایی باید اقدامات عاجلی صورت گیرد که از جمله اند:
- تغییر در معیارهای صرف حدنصاب جمعیت برای تخصیص امکانات رفاهی به مناطق
- برنامه ریزی توأمان حاشیه و محدوده شهری در طرح های توسعه شهری
- ایجاد محله و شهرک های سکونتگاهی جدید در حاشیه شهرها
- توانمند سازی مناطق بازمانده از توسعه درون شهری
- کاستن از حجم تقاضا برای حاشیه نشینی
- پیشگیری عاجل از تغییر کاربری زمین
- ایجاد ستاد دایمی بازسازی مناطق حاشیه ای 8
- نقل و استفاده از مطالب با ذکر منبع و رعایت قوانین مربوط به کپی‌رایت آزاد است
- ) مشتاق دریافت نظرات شما گرامیان : (hkfard@gmail.com
